خلاصه

UML شامل تعدادی عنصر گرافیكی است كه از تركیب آنها نمودارهای UML شكل می گیرند . هدف استفاده از نمودارهای مختلف در UML ، ارائه دیدگاه های گوناگون از سیستم است. همانطور كه مهندسین عمران جهت ساختن یك ساختمان پلانهای مختلفی از ساختمان تهیه می كنند ، ما با استفاده از نمودارهای UML نماهای مختلفی از نرم افزار مورد نظر را تهیه می كنیم. 

نكته ای كه باید حتما به آن توجه كنید این است كه : مدل UML آنچه كه یك سیستم باید انجام دهد را توضیح می دهد، ولی چیزی درباره نحوه پیاده سازی سیستم نمی گوید. 

با توجه به رشد نرم افزارهای پشتیبانی كننده UML امروزه با استفاده از نرم افزارهایی مانند Visio ، Enterprise Architecture و rational rose شما می توانید بعد از كشیدن نمودارهای UML مستقیما نمودارهای خود را به بانك اطلاعاتی و كد تبدیل كنید (البته این نرم افزارها ساختار كد شما را برایتان تولید می كنند!) این نرم افزارها همچنین كد برنامه شما را گرفته و نمودارهای UML برنامه را تولید می كنند. پس از آشنایی با مفاهیم شیء گرایی، (توضیحات بیشتر در سایر مقالات سایت میکرو رایانه) در اینجا زبان مدلسازی UML را معرفی کرده و خواهیم دید چگونه این زبان مفاهیم شیء گرایی را پشتیبانی می كند. 

۱) مقدمه

از آنجا که بیشتر پروژه‌های نرم‌افزاری به نوعی با شکست مواجه می‌شوند و این مطلب را آمار تأیید می‌کند، نیاز به بررسی علل و عوامل شکست در پروژه‌ها معلوم می‌گردد. در یکی از مقاله‌های مورد استفاده‌ی تحقیق حاضر که توسط لورین جی. می نوشته شده است، با یک بررسی آماری جامع و انجام یک سلسله مصاحبه با مدیران و مشاوران پروژه‌های نرم‌افزاری و مقایسه و تحلیل آنها، مقاله‌ای فراهم آورده است که در آن به گفته‌ی خود وی راه حل ارائه نکرده است و تنها سعی در تحلیل علل و عوامل شکست در پروژه‌ها و معرفی آنها نموده است.

این مقاله با توجه به اهمیت رعایت اصول طراحی، که در فازهای مختلف توسعه‌ی نرم‌افزار مورد توجه است، بر این بخش از چرخه‌ی حیات نرم‌افزار تأکید و توجه خاص داشته و سعی در اثبات اهمیت و حساسیت مرحله‌ی طراحی در توسعه‌ی سیستم‌های نرم‌افزاری دارد.

۲) شکست چیست؟

ابتدا لازم می‌نماید که بدانیم شکست در یک پروژه به چه معناست. شکست در پروژه‌های نرم‌افزاری در هر یک از چهار مورد «هزینه»، «زمان»، «کیفیت» و «دست‌یابی به اهداف» مطرح می‌گردد؛ بدین معنا که اگر پروژه‌ای با صرف هزینه‌ی بیشتر یا زمان بیشتر یا با کیفیت پایین‌تر انجام گردد، علی‌رغم به پایان رسیدن پروژه، آن را توأم با شکست می‌دانیم.

۱-۲) آمــار

طبق آماری که نویسنده به دست آورده است تنها یک ششم پروژه‌های نرم‌افزاری تعریف شده (۶۷/۱۶%) در زمان معین و با هزینه‌ی پیش‌بینی شده به پایان رسیده است. یک سوم پروژه‌ها (۳۳/۳۳%) فوراً متوقف گردیده و نیمه‌ی باقی‌مانده مورد بحث این مقاله است؛ که از این میان به طور متوسط پروژه‌ها با صرف ۸۹/۱ برابر بودجه (%۱۸۹+) و ۲۲/۲ برابر زمان (%۲۲۲+) انجام شده و تنها به ۶۱/۰ مشخصات تعریف شده دست یافته‌اند(۶۱% اهداف).

بنابراین حساسیت این مطالعه و لزوم اتخاذ تدابیری جهت بهبود این وضعیت کاملاً مشهود است. لازم به ذکر است که آمار فوق تنها از یک جامعه‌ی آماری نمونه به دست آمده و ارقام و اعداد در دنیای واقعی قطعاً بیش از اینهاست، چرا که این مطالعه تنها بر مبنای پروژه‌های دفاعی نیروی هوایی ایالات متحده‌ی آمریکا انجام گردیده است.

مطالعات انجام شده مبین این نکته است که ریشه‌ی بیشتر علل شکست، در پیش از اولین خط کد نوشته شده یافته شده است، یعنی «طراحی». البته این موضوع را با شرح جزئیات بیشتر می‌توان کالبدشکافی نمود و جنبه‌های مختلفی را متذکر گردید که همگی در حیطه‌ی طراحی می‌گنجد.

در فرهنگ مهندسی نرم افزار، فرآیند یکپارچهٔ رشنال یا آر.یو.پی. (به انگلیسی: Rational Unified Process و به اختصار: RUP) نام یک فرآیند توسعهٔ نرم افزار است که شرکت رشنال آی بی ام آنرا تدوین کرده است. آی بی ام این شرکت را در سال ۲۰۰۳ خرید و هم اکنون توسعهٔ این فرایند و ابزارهای آن را به عهده دارد. به طور خلاصه آر.یو.پی ارائه دهنده مجموعه ای از روشها برای کمک به مدیریت دقیق بر روی مراحل طراحی و پیاده سازی نرم افزارهای رایانه ای است. این فرآیند بستر مناسبی برای تولید و توسعه نرم افزار در اختیار تحلیل گران و طراحان سیستم های رایانه ای قرار می دهد.

آر.یو.پی چیست؟

این فرآیند یک روش نظام مند برای تخصیص کارها و مسئولیتها در یک تیم توسعه نرم افزار ارائه می دهد و هدف آن تولید نرم افزار بصورت بهینه و با کیفیت بالاست که بتواند نیازهای کارفرما را تحت یک برنامه زمانی مشخص و با بودجه قابل پیش بینی برآورده سازد. آر.یو.پی بهره وری تیم تولید نرم افزار را با فراهم نمودن دسترسی تمام افراد تیم به یک پایگاه دانش سهل الوصول به همراه راهنماها، الگوها و ابزارهای کمکی برای همه فعالیت های حیاتی توسعه، افزایش می دهد. از آنجا که تمام افراد به منابع یکسانی دسترسی دارند، لذا دید مشترکی برای توسعه نرم افزار برخوردار هستند.

آر.یو.پی امکان استفاده موثرتری از زبان یکپارچه مدلسازی (UML) را فراهم می سازد (دقت شود که در عین حال آر.یو.پی و یو.ام.ال کاملاً مستقل از یکدیگر هستند و نباید آنها را با هم یکی فرض کنیم). به کمک تکنیک های آر.یو.پی بخش های عمده ای از فرآیند تولید نرم افزار به طور خودکار انجام شده و همچنین استفاده از مدل های تولید شده در فرآیندهای گذشته در پروژه های جاری به سادگی امکان پذیر است. این فرآیند با موقعیت های مختلف تطبیق یافته و برای سازمانهای بزرگ یا حتی کوچک تولید و توسعه نرم افزار قابل استفاده است.

آر.یو.پی کلیه مراحل انجام یک پروژه شامل تحلیل سیستم، برنامه ریزی، بررسی ریسکها، تولید و تست نرم افزار را در بر می گیرد و چهارچوبی در جهت انجام صحیح و موفق پروژه های نرم افزاری فراهم می سازد.

منبع : patogh-plus.com